Το Εργατικό Δίκαιο της λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, είναι ένας νόμος της Κίνας, η οποία έχει τεθεί σε ισχύ από τοΉταν εκδόθηκαν από τη Μόνιμη Επιτροπή του Εθνικού λαϊκού Κογκρέσου της Κίνας στις ιουλίου και τέθηκε σε ισχύ την η ιανουαρίου. Είναι εύκολα να συγχέεται με τη Σύμβαση Εργασίας Δίκαιο της λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, επειδή με παρόμοια ονόματα και εκθέσεις. Μερικές φορές ονομάζεται το παλιό Εργατικό δίκαιο των συμβάσεων, το οποίο είναι μια λανθασμένη δήλωση. Ο σκοπός του νόμου, δήλωσε από το Άρθρο στο πρώτο κεφάλαιο, είναι να"προστατεύσει τα νόμιμα δικαιώματα και τα συμφέροντα του εργάτη, αναπροσαρμόσουμε σχέση Εργασίας, δημιουργία και τη διασφάλιση της Εργασίας σύστημα ταιριάζουν τη σοσιαλιστική οικονομία της αγοράς, και να προωθήσει την οικονομική ανάπτυξη και την κοινωνική πρόοδο". Υπάρχουν είκοσι άρθρα που αφορούν τις συμβάσεις Εργασίας και συλλογικές συμβάσεις στο τρίτο κεφάλαιο Το, το -άρθρο-μακροχρόνια Σύμβαση Εργασίας Νόμος τέθηκε σε ισχύ την περαιτέρω ρύθμιση συμπεριφορές που σχετίζονται με. Ο νόμος είναι ευρέως επικριθεί για τις ατέλειες Αυτό είναι ένας από τους λόγους για την κύρωση του Εργατικού Δικαίου των Συμβάσεων, μια δεκαετία αργότερα. Για παράδειγμα, αν η συλλογική σύμβαση έχει τεθεί σε νόμους για περισσότερα από δεκαπέντε χρόνια, οι συλλογικές διαπραγματεύσεις δεν πάει καλά στην Κίνα. Ο όρος συλλογικής διαπραγμάτευσης (στα Κινέζικα 集体协商) εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη νομοθεσία του, αντί των συλλογικών διαπραγματεύσεων (κατά Κινεζική 集体谈判）, η οποία είναι λιγότερο αποφασιστικό από ό, τι το τελευταίο.
